Ahmet Erhan - Bugün de Ölmedim Anne

Yüreğimi bir kalkan bilip, sokaklara çıktım 
Kahvelerde oturdum, çocuklarla konuştum 
Sıkıldım, dertlendim, sevgilimle buluştum 
Bugün de ölmedim anne. 

Kapalıydı kapılar, perdeler örtük 
Silah sesleri uzakta boğuk boğuk 
Bir yüzüm ayrılığa, bir yüzüm hayata dönük 
Bugün de ölmedim anne. 

Üstüme bir silah doğruldu sandım 
Rüzgâr, beline dolandığında bir dalın 
Korktum, güldüm, kendime kızdım 
Bugün de ölmedim anne. 

Bana böylesi garip duygular 
Bilmem niye gelir, nereye gider? 
Döndüm işte; acı, yüreğimden beynime sızar 
Bugün de ölmedim anne.